Het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap heeft een tijdschrift Sterk magazine. Of ze mij mochten interviewen voor een beeldverhaal? Je vindt het in de PDF-versie van Sterk, maar niet in de tekstversie. Daarom hieronder de ingelezen versie door Transkript

Tekstversie:

[Titel] Digitale wereld maakt ons minder afhankelijk

Redactie: Bart Simons en Filip Erkens

Bart Simons woont in een co-housing. Met 27 andere gezinnen bouwden ze een oude school om tot een wooncomplex met extra veel gemeenschappelijke ruimte. Ik bel aan en verwacht dat Bart een ingewikkelde uitleg gaat geven hoe zijn appartement te bereiken. Niet zo! Na een poosje komt Bart
me oppikken aan de deur.

[Foto: Bart doet de deur open]

Welkom! Heb je de weg goed gevonden?

Zonder aarzelen toont bart me langs gangen en trappen de weg naar zijn appartement. Ik ben verbluft!

Moeilijk. Met een blinde man in zijn archief op zoek gaan naar foto’s voor een beeldverhaal.

Ik heb niet veel aan familiefoto’s of beelden van ons dochtertje. We maken daarom ook geluidsopnames van Astrid. Heel schattig om ze terug te horen toen ze nog kleiner was.

[Foto: grote boekenkast met brailleboeken]

Digitale technologie is fantastisch. Eindelijk kunnen we bv. bankverrichtingen zonder hulp doen. De websites en apps moeten dan wel toegankelijk zijn.

Ik heb een master toegepaste economische wetenschappen aan de KULeuven. verder heb ik nog 1 jaar e-communicatie gestudeerd. Gelukkig kon in beroep doen op het ‘omzettingscentrum’ dat bv. cursussen omzet in braille. Per studiejaar kwam ik aan 12 meter brailleboeken

Ik werk al 15 jaar voor AnySurfer. Wij maken de digitale wereld voor personen met een beperking toegankelijker. Wij helpen de ontwikkelaars van websites en apps. Ik toon hen welke hulpmiddelen er bestaan en ik leer hen websites te bouwen zodat wij er vlot mee overweg kunnen.

Vandaag gaf ik nog een online gastles aan 80 studenten webontwikkeling aan de hogeschool.

Technologie biedt mensen met een beperking toegang tot informatie. We zijn vaak bij de eersten om de kansen te zien van digitale ontwikkelingen. Dankzij internet winkelen we zelfstandig en regelen we administratie zonder hulp

De woning van Bart en zijn gezin ziet er heel gewoon uit. Niets vertelt je dat hier blinden wonen. Enkel… De muren zijn opvallend leeg. Er hangt wel een bord met magneetjes.

Wij reizen graag en brengen magneetjes mee als souvenir. Die kunnen jullie zien terwijl wij ze kunnen voelen.

Onze dochter (4j) stelt nog geen vragen over mijn blindheid. Als we samen ‘falling monkeys’ spelen, vertelt Astrid me welk stokje welke kleur heeft.

Torbal is mijn favoriete sport. Sinds kort ga ik ook zwemmen in de buurt. Fantastisch dat ik daar alleen naartoe kan. Daarom besloten we ook in het centrum van de stad te wonen. Alles dichtbij.

Ik wil discreet luisteren naar mijn telefoon en tegelijk mijn oren vrijhouden voor de omgevingsgeluiden. Een hoofdtelefoon met botgeleiding lijkt daar geschikt voor, maar om een of andere reden heb ik die nooit aangeschaft. Audio-specialist Bose bracht onlangs een alternatief op de markt: een zonnebril met luidsprekers in de poten van de bril. Die luidsprekers zijn naar je oren gericht, maar bedekken ze niet. Net als bij de hoofdtelefoons met botgeleiding hoor je het geluid prima en de mensen rondom jou horen (bijna) niets. Dit zijn mijn bevindingen over de Bose Frames.

Wat is het?

Het is een zonnebril die je via Bluetooth met je telefoon verbindt. Al het geluid van je telefoon komt dan uit de luidsprekertjes die in de poten van de bril verwerkt zijn. Er zit ook een microfon in zodat je kan telefoneren en opdrachten kunt geven aan een spraakassistent. Er is 1 knopje aan de rechterpoot van de bril. Daarmee kan je

• Muziek pauzeren en herstarten,
• Naar het volgende nummer springen (tweemaal snel drukken),
• Naar het vorige nummer springen (driemaal snel drukken),
• Een opdracht geven aan Siri of een andere spraakassistent (lang ingedrukt houden),
• Een telefoongesprek aannemen en beëindigen,
• Een inkomend telefoongesprek weigeren (1 seconde ingedrukt houden).

Wat zit er in de doos?

• De bril,
• Een beschermend etui voor de bril,
• Een USB-kabel om de batterij van de bril op te laden.

Er zijn twee varianten van de Bose Frames: de alto en de rondo. Technisch en functioneel is er geen verschil, maar voor mij paste de alto comfortabeler. De rondo heeft rondere glazen en is wat smaller.

Er is geen laadstekker meegeleverd: om de batterij op te laden, moet je de vrij korte USB-kabel dus in je computer of in een USB-stopcontact steken. Aan de kant van de bril bevestig je de USB-kabel magnetisch aan de rechterpoot. Opladen duurt ongeveer twee uur.

Op je telefoon installeer je de app Bose Connect (beschikbaar voor iOS en Android). Deze heb je nodig om de software in de bril bij te werken. De iOS app is toegankelijk. De Nederlandse vertaling laat wel wat steken vallen.

Hoe werkt het?

• Druk op het knopje op de rechterpoot om de luidsprekers aan te zetten.
• Bij het eerste gebruik: ga in je telefoon-instellingen naar Bluetooth. Bose Frames zal verschijnen tussen de apparaten waarmee je kan verbinden. Klik op Verbinden. Er is geen code nodig.
• Vrijwel onmiddellijk hoor je de schermlezer via de bril. Dan weet je dat de verbinding gelukt is.
• Om de verbinding te verbreken: zet de bril af en draai hem 180 graden ondersteboven. Na twee seconden verbreekt de verbinding. Je weet zeker dat het gelukt is als je de schermlezer terug via de luidspreker van de telefoon hoort.
• De bril en de telefoon onthouden elkaar. Dus de volgende keer dat je wil verbinden is het een kwestie van de bril opzetten, op het knopje drukken en je hoort meteen een gesproken melding. Die meldt eerst het batterijpercentage van de bril en zegt dan met welk toestel de bril is verbonden.

Pluspunten

• Alles werkt vlot en hij doet wat hij moet doen.
• Terwijl je luistert naar je hoofdtelefoon houd je contact met de omgeving.
• Aangenaam geluid voor jou; anderen horen (bijna) niets.
• Voelt degelijk aan, ziet er stijlvol uit.
• Snel en eenvoudig verbinden/ontkoppelen met de telefoon.
• Gesproken melding van batterijpercentage bij inschakelen. Batterijduur goed. Gesproken waarschuwing als het batterijniveau zakt tot 20 procent.

Minpunten

• Bij veel omgevingslawaai is het volume onvoldoende. Als er een trein passeert, kan je de schermlezer of je podcast niet meer verstaan. Als tijdelijke oplossing kan je met je hand een soort kommetje rond je oor maken.
• Het volume wijzigen, kan enkel met de knoppen van de telefoon. Ik mis een volumeregeling zoals je die vindt op een hoofdtelefoon met draad.
• Er is geen laadstekker meegeleverd. De USB-laadkabel is tamelijk kort.
• De schermlezer is goed te verstaan, maar er is een lichte vertraging, maar dat geldt waarschijnlijk voor elke Bluetooth-luidspreker.

Afwegingen

• De mensen rondom jou zien je met een zonnebril op. Niemand vermoedt dat er luidsprekers en een microfoon in zitten. Mensen zien geen oortjes en geen telefoon en begrijpen dus niet tegen wie je het hebt als je via de bril telefoneert of vragen stelt aan Siri of een andere assistent.
• Het is niet zo gebruikelijk dat je in het donker of binnenshuis met een zonnebril rondloopt. Al kom je daar als blinde wel wat gemakkelijker mee weg.
• Zoals bij elke zonnebril wordt licht gefilterd. Afhankelijk van je restvisus of gebruik van lichtperceptie kan dat een beperkte invloed hebben. Je kan alternatieve lenzen aanschaffen.
• De bril kost 230 Euro. Dat is duurder dan bijvoorbeeld een hoofdtelefoon met botgeleiding. Voor die prijs krijg je in dit geval wel een hoogwaardig geluidssysteem én een zonnebril. Zelf kocht ik hem op vakantie in Canada voor 181,5 Euro in een Bose Store. Het voordeel is dat je de bril daar kan testen met je eigen telefoon. In Europa zijn er helaas nog geen Bose Stores.

Als je rond toegankelijkheid werkt, dan kom je wel eens ergens. Vandaag naar de Club van Lotharingen – Cercle de Lorraine in Brussel voor de Conference on European Web Accessibility Regulations.

Mijn eerste dag ouderschapsverlof en meteen een beetje speciaal. Dit weekend gaan we voor het eerst met Astrid op hotel. Een goede smaak heeft ze wel: het Renaissance Hotel in Brussel. Enfin, dat was niet onze keuze, maar EDF vergadert hier met zijn raad van bestuur, dus werken geblazen voor Loredana.

Ik nam in de late namiddag de rechtstreekse trein van Leuven naar Brussel Luxemburg. Het was mijn eerste keer met de buggy dus ik had uitzonderlijk assistentie gereserveerd. Dat bleek een goed idee want in het station van Leuven waren zowel de lift als de roltrap buiten gebruik. De rit verliep goed met Astrid die vrolijk rondkeek en uiteraard een paar mensen die vroegen hoe ze heet en hoe oud ze is. In Brussel-Luxemburg is assistentie aanwezig maar deze norse man was iets minder enthousiast dat ik een buggy bij heb. Het is me niet heel duidelijk waarom want hier werkt de lift gelukkig wel. Hij bracht ons naar de stationshal en maakte zich dan bijzonder snel uit de voeten. Gelukkig heb ik het station vorig jaar verkend omdat we met de groep van het Internationaal Computerkamp op uitstap kwamen naar het Europese Parlement; dus ik wist wel ongeveer waar we waren.

Loredana kwam ons ophalen en we wandelden door de sneeuw naar het hotel. Onze kamer ligt helemal aan het eind van de gang maar gelukkig is het allemaal erg overzichtelijk. Het helpt ook wel dat we een aantal jaar geleden al eens in dit hotel te gast waren. Voor het avondeten besloten we in het hotel te blijven. Niet goedkoop, maar heerlijk gegeten. Het was rustig in het restaurant, de ober was heel vriendelijk en Astrid heeft een hele tijd rustig in haar stoel gelegen.

Ik mocht tips geven in de podcast van Toon Van De Putte. Het zal je niet verbazen dat we spraken over toegankelijkheid, technologie en reizen.

Beluister de zevende aflevering van Check Dees

Iedereen die naar Brussel-Centraal pendelt, kent het fenomeen: tussen Brussel-Noord en Brussel-Centraal moet de trein meestal een of meerdere tussenstops maken in de tunnel alvorens het station Brussel-Centraal binnen te rijden. Deze ochtend leek dat niet anders. Alhoewel, die stilstand leek toch wel bruusk? En waarom valt de airco uit? Helemaal geen informatie, maar dat bleek een deel van het probleem: de geluidsinstallatie in de trein was ook uitgevallen. Iemand had de conducteur iets horen zeggen over een probleem met de remmen. Nu begrepen we wel dat ze met de remmen geen risico willen nemen na wat er vrijdag in Antwerpen-Centraal gebeurde.

Maar goed, niemand had vermoed dat we daar anderhalf uur zouden staan in die tunnel.

Vorige week hoorde ik de Tech-Touch podcast met een review van de Seeing AI app en vanmorgen op de trein een interview met de initiatiefnemer binnen Microsoft in The Blind Side Podcast van Jonathan Mosen. Beide buitengewoon enthousiast dus dat prikkelt de nieuwsgierigheid.

Seeing AI noemt zich de sprekende camera voor blinden. Het is een app voor je iPhone, ontwikkeld door Microsoft en op dit moment gratis beschikbaar. Enig probleem is dat je ervoor naar de Amerikaanse appstore moet. Even een Amerikaans AppleId aanmaken dus. Dat viel een beetje tegen. Het probleem zat in de betaalmethode die Apple je verplicht te kiezen. De optie Geen is meestal niet beschikbaar. Je kan enkel kiezen tussen een kredietkaart of Paypal. Dat laatste heb ik niet en mijn kredietkaart is Belgisch en die lust de Amerikaanse Store niet.

Het juiste stappenplan staat bij iCulture: Amerikaans iTunes account aanmaken zonder creditcard. Doe het echt op deze manier want enkel zo kan je bij de betaalwijze voor Geen kiezen. Waar ze in de uitleg de app van Starbucks gebruiken, kan je natuurlijk meteen de link naar Seeing AI in de appstore gebruiken.

Veel succes en daarna plezier met Seeing AI

Onlangs ben ik geïnterviewd door de sympathieke Italiaanse vrijwilligster die haar European Voluntary Service doet bij VIEWS International. Het interview is vandaag gepubliceerd en Clara heeft dat super goed gedaan. Ik had haar vorige interviews gelezen alvorens ik toegezegd had, dus ik was toen al helemaal zeker dat ze er iets moois van ging maken. We hebben ruim een uur gepraat via Skype. Ze vond het moeilijk om te knippen, maar er is toch nog heel veel overgebleven.

Dank je wel, Clara! Ga zo door met schrijven!